Wanneer je als schuldeiser het faillissement van je schuldenaar wilt aanvragen moet je aantonen dat er naast je eigen vordering ten minste één steunvordering is. Dit wordt ook wel pluraliteit van schuldeisers (pluraliteitsvereiste) genoemd. Er worden geen hoge eisen gesteld aan de steunvordering(en), maar wat niet mag is één vordering op de schuldenaar opknippen in meerdere vorderingen. Drie erfgenamen hebben dit geprobeerd, maar kwamen bedrogen uit.
Drie erfgenamen
De rechtbank Den Haag heeft onlangs een faillissementsverzoek afgewezen dat was ingediend door drie erfgenamen. De drie erfgenamen hadden de vordering op de schuldenaar gesplitst. In plaats van één vordering waren er nu feitelijk drie vorderingen op de schuldenaar. De rechtbank ging hier niet in mee. Een vordering die is gesplitst in meerdere vorderingen kan volgens vaste rechtspraak niet gelden als steunvordering. De drie erfgenamen in kwestie hadden de vordering gesplitst met het oog op het faillissementsverzoek. De rechtbank oordeelde dat aannemelijk is dat deze splitsing het doel had om een steunvordering te creëren. Er is daarom nog steeds sprake van een schuld aan één schuldeiser. Dit heeft tot gevolg dat niet is voldaan aan het vereiste van pluraliteit. De rechtbank wees het faillissementsverzoek dan ook af.
Steunvordering
De afgelopen jaren is veel geprocedeerd over de vraag wat heeft te gelden als een steunvordering. Daarvoor is in ieder geval belangrijk om te weten dat:
- Slechts één van de vorderingen opeisbaar dient te zijn. De steunvordering hoeft dus niet opeisbaar te zijn als de vordering van de aanvrager opeisbaar is. Dus ook als er nog geen betalingsachterstand is, nog niet is aangemaand en geen executiemaatregelen zijn genomen, kan de vordering als steunvordering dienen;
- Een vordering van een schuldeiser die het faillissement van de debiteur niet wenselijk acht, wel kan gelden als steunvordering.
Tot slot
Pluraliteit van schuldeisers is een noodzakelijke voorwaarde voor de aanvraag van het faillissement. Het is echter niet zo dat wanneer is voldaan aan het pluraliteitsvereiste, het faillissement zonder meer wordt uitgesproken. Op grond van de Faillissementswet dient summierlijk te blijken dat een schuldenaar verkeert in de toestand dat hij heeft opgehouden te betalen. Ook als aan het pluraliteitsvereiste is voldaan, moet steeds worden onderzocht of de schuldenaar daadwerkelijk in de toestand verkeert dat hij heeft opgehouden te betalen. Vaak is het zo dat wanneer de schuldenaar meerdere schuldeisers onbetaald laat, daaruit voortvloeit dat hij is opgehouden te betalen.
Lees ook: Erfrecht
